تقویم بدیع، عنوانی است که در کتابهای منتشر شده بهائیان به چشم میخورد؛ آری بهائیان تاریخ خود را با عنوان بدیع نامگذاری میکنند. این تقویم که نه قمری است و نه شمسی، ۱۹ ماه دارد و هر ماه ۱۹ روز.
این تقویم، تا به امروز به لقمهای گلوگیر برای بهائیان تبدیل شده بود، به گونهای که آنان نمیدانستند با آن، چه کنند؛ نسخهای مجهول بود که سرانشان برای آنان پیچیده بودند و آنان نیز نه راه پیش داشتند و نه راه پس، از این رو در نامه ها و … خود یا از تاریخ شمسی استفاده میکردند یا از تاریخ میلادی.
این تقویم شگفتانگیز به اندازهای مبهم بود که سران بهائیت و بیت العدل اسرائیل نیز ۱۷۱ سال در تنظیم آن مبهوت مانده بود و پس از گذشت ۱۷۱ سال از آغاز آن، به تازگی (امسال) توانستند برای آن که از زیر بار فشار نقد نویسان فرار کنند، چارهای اندیشیده و دستور العملی را برای محافل روحانی ملی ارسال کنند که همگی بدانند که از این پس باید از این تقویم برای ثبت تاریخهای خود استفاده کنند.
این تقویم را شگفت انگیز خواندیم، زیرا همه معیارها و ملاکهای تقویمهای شمسی، قمری و میلادی را در هم شکسته و قانون جدیدی را پدید آورده است، قانونی که با هیچ ملاک علمی و عقلی همخوانی ندارد. برای نمونه:
– ماههای سال در این تقویم ۱۹ ماه است.
– روزهای ماه، ۱۹ روز.
– روز به هنگام غروب آفتاب پایان مییابد و از غروب آفتاب روز جدید آغاز میشود.
این دستور العمل بهائیت، یعنی خلاف جریان آب شنا کردن، یعنی خلاف خلقت، یعنی خلاف نظم حاکم بر جهان هستی…
همانگونه که مستحضرید، مدت زمان یک ماه، تقریباً برابر است با مدت زمانی که طول می‌کشد تا کره ماه یک دور کامل به دور کره زمین بچرخد و این زمان همان حدود ۳۰ روز است.
حال که قاعده تعیین مدت زمان یک ماه بر اساس قانون طبیعت روشن شد، جای این پرسش است که: «بهائیان بر اساس کدام قاعده و قانون، تعداد روزهای ماه را به ۱۹ روز تقلیل دادهاند؟»
قاعده ۲۴ ساعت بودن روز هم که روشن است و اینکه از چه زمانی شروع میشود و چه هنگام پایان مییابد…
جای شگفتی دارد که سران بیت العدل در پیامی که برای رونمایی از تقویم بدیع صادر کرده، مینویسد: «گزینش تقویمی جدید در دوره هر پیامبر نمادی از قدرت ظهور الهی برای ایجاد تحول در درک انسان از حقایق مادی، اجتماعی و روحانی است و از این طریق لحظات و ایام مقدس مبرز میگردد، جایگاه نوع بشر در زمان و مکان باز اندیشی میشود و روند زندگی از نو شکل میگیرد.»(۱)
این نوشته سوالات فراوانی را برای انسان به وجود میآورد:
۱. گزینش تقویم در دوره هر پیامبر را نماد از قدرت ظهور الهی میداند، در حالی که ۱۷۱ سال از این تقویم گذشته و بهائیان پس از دو قرن از تقویم خود رونمایی میکنند نه در زمان حسین علی بهاء؛ یعنی خدای بهائیان اینقدر ناتوان بود که در زمان خود نتوانست ظهور خود را نمایان کند، از اینرو این کار را بر عهده سران بعدی بهائیت گذاشت تا پس از حدود دو قرن این کار را انجام دهند؟
۲. آیا تا به حال که از تقویم بدیع رونمایی نشده بود، بهائیان نمادی از قدرت ظهور الهی برای ایجاد تحول در درک انسان از حقایق مادی، اجتماعی و روحانی نداشتند؟ به عبارت سادهتر، بهائیان تا به امروز حقایق مادی و اجتماعی و روحانی را درک نمیکردند و این سبب شد که شما با رونمایی از تقویم بدیع به درک کردن آنان کمک کنید؟
۳. آیا بهائیان تا به امروز ایام مقدس و نحس خود چون روز میلاد باب و بهاء را بر اساس تقویم قمری یا میلادی محاسبه نمیکردند؟ این سخن جای تعجب دارد، یعنی در این دو قرن، لحظات و ایام بهائیت مبرز نشده بود؟ یعنی کسی نمیدانست یا نمیتوانست محاسبه کند که علی محمد شیرازی یا حسین علی نوری در چه روزی به دنیا آمدهاند و در چه روزی مردهاند؟
۴. شما با این تقویم شگفتانگیز، چه باز اندیشیای در جایگاه نوع بشر در زمان و مکان به وجود آوردهاید؟
۵. آیا قرار است از امسال که این تقویم را اجرا میکنید، روند زندگی شما از نو شکل بگیرد، پس این دو قرن که گذشت، چه میشود؟
۶. قرار است چه چیز زندگی شما نو شود؟ دین شما، توحید شما، قبله شما، چه چیز؟ یعنی در این دو قرن فرصت نو شدن نبود؟
۷. آیا دین است که روند زندگی را تغییر میدهد یا تقویم؟ آیا بهائیان روز و ماه و سال و شیوه شمارش آنها را سبب تغییر روند زندگی میدانند، یا دین را؟
آری، همه ادیان برای خود تقویمی دارند: یهودیان عبری، مسیحیان میلادی و مسلمانان هجری؛ اما این به این معنا نیست که نظام طبیعت را در نظر نگرفته باشند و سال و ماه و روز را برهم ریخته باشند. ماه در همه ادیان بر اساس نظام آفرینش ۳۰ روز دارد و سال ۱۲ ماه.
۱۲ ماه بودن سال، قانون طبیعت است؛ خدای سبحان در قرآنی که بهائیان نیز آن را قبول دارند میفرماید: «إِنَّ عِدَّهَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فی کِتابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض»(۲) و این بحثی علمی است که با نظام آفرینش درگیر است، نه امری دلبخواهی که چون ما میخواهیم ۱۹ را مقدس بشماریم، ماه و سال و روزمان نیز باید بر اساس این عدد تنظیم شود…
حضرت عیسی(علیه السلام) ۱۹ قرن پیش از میرزا حسین علی و پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) ۱۳ قرن پیش از حسین علی میرزا میدانستند که ماه ۳۰ روز است و سال ۱۲ ماه، چون الهی و آسمانی بودند؛ لیکن پس از این زمان طولانی و پیشرفت علم، چگونه پیامبری که مدعی آسمانی بودن است و در قرن اتم پیدا شده، از این قانون طبیعی جهان آفرینش، تخلف میکند؟ امیدواریم پیروان او پاسخی برای این همه معما داشته باشند؟
پانوشت:
۱. پیام ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴ به محافل روحانی ملی.
۲. سوره توبه، آیه ۳۶.
دیدگاهتان را بنویسید