در طول تاریخ بشر، همواره کسانی بوده اند که برای خودنمایی و محبوب شدن در بین مردم، شعارهایی توخالی و غیرعقلانی سر می دادند و مردم عوام نیز تنها به ظاهر زیبای این شعارها دلخوش می کردند و به باطن آن نمی نگریستند.
یکی از آن شعارهای به ظاهر زیبا، ?” دوست انگاشتن دشمن “?است که رهبران بهائی برای جذب افراد به سمت خود، بسیار از این شعار پوچ و غیرعقلانی سخن گفته اند و افراد را به سمت خود کشانده اند.
جناب بهاءالله در کتاب مائده آسمانی، ج۸ می گوید: «دوستان باید افعال و اعمال ظالمین را به حق گذارند و هیچ وجه معترض نشوند.»
مگر می شود کسی به دیگران ظلم کند و ما این عمل او را بر مبنای حق بگذاریم؟!!!
پاسخ را از زبان خود جناب بهاءالله بخوانیم. ایشان در کتاب گنجینه حدود و احکام می گوید: «اگر یک نفر خانه ای را عمداً آتش بزند، خودش را آتش بزنید.»
پس عقلانی نیست دشمن را دوست دانست و افعال و اعمال او را حق انگاشت و به او اعتراض نکرد.
حل تناقض این دو سخن جناب بهاءالله بر عهده پیروانش.
دیدگاهتان را بنویسید