بهائیان، جناب بهاءالله را بانی و مؤسس تعلیم ” وحدت عالم انسانی ” می دانند و به این تعلیم بسیار افتخار می کنند.
امّا وقتی به مطالعه ی آثار جناب بهاءالله می پردازیم، به عباراتی بر می خوریم که کاملاً برخلاف این تعلیم می باشد.
ایشان در کتاب بدیع، بهائیان را تهدید می کند که از بهائیت دست نکشند و اگر کسی از بهائیت روی برتابد اسم و صفتش را از دست خواهد داد.
سؤال ما از بهائیان این است که این چه نوع وحدتی است که می خواهد با تهدید، انسان ها را به دور هم جمع کند؟!
دیدگاهتان را بنویسید