خانم روحیه ماکسول، همسر شوقی افندی، نخستین ولی امر بهائیان تاکید نموده است: “…ما به اینجا (اسرائیل) تعلق داریم اگر قرار باشد قائل به تمیز و امتیاز هم شد، من ترجیح می دهم که جوانترینِ ادیان در یکی از تازه ترین کشورهای جهان نشو و نما نماید و در حقیقت باید گفت آینده ما چون حلقات(حلقه های) زنجیر به هم پیوسته است.” (مجله اخبار امری سال ۱۳۴۰ شماره دی ماه). جناب شوقی افندی در لوح نوروز ۱۰۸ بدیع،تاسیس مرکز بهائیت در اسرائیل را تحقق وعده الهی میداند… اسناد متعدد دیگر هم بر همکاری صمیمانه و خارج از حد معمول میان شوقی افندی و دولت اسرائیل وجود دارد. دولتی که از تشکیل تا کنون هیچ ارتباط عملی و شعاری با شعارها و آموزه های بهائی ندارد و این خیلی عجیب است.
و حال این سوال بیشتر قوت میگیرد که چرا دولتی که تا این حد با سران بهائی رابطه صمیمی و دوستانه دارد، اجازه تبلیغ بهائیت در اسرائیل را نمیدهد؟ آیا این دوستی مشکوک نیست؟