بهائیان، “طاهره” را یک زن الگو و مظهر شجاعت می‌دانند. شوقی افندی (سومین رهبر بهائیان) او را شاعره‌ای جوان، از خاندانی برجسته، صاحب جمال و بلاغتی مسحور کننده، روحی شکست ناپذیر، نظریاتی متهوّرانه و رفتاری بی‌نهایت شجاعانه معرفی کرده است.(حضرت باب،محمدحسینی،ص۶۱۵)
بیت‌العدل بهائیان در پیام ۲۰ ژوئن ۲۰۰۸ می‌نویسد: طاهره، آن شیرزن بی‌مثیل تاریخ ایران، در سال ۱۲۲۷ شمسی، زمانی که فعّالیّت‌های مربوط به بهبود اوضاع اجتماعی زنان در بعضی از نقاط عالم تازه در حال نضج گرفتن بود، شجاعانه به دفاع از آزادی زنان قیام نمود.
?طاهره در سال ۱۲۶۸ در ایران اعدام شد.
اما سؤال اینجاست که اگر طاهره اکنون و در زمان ما زندگی می کرد، آیا می توانست به بیت العدل بهائیان راه یابد؟؟؟
پاسخ: خیر! زیرا طاهره یک زن است!
بهائیان زنان را از حضور در هیئت ۹ نفره ی بیت العدل منع کرده اند و فقط به مردان اجازه می دهند که به این مقام دست یابند؛ و جالب اینجاست که بهائیان از طرفی دیگر شعار “تساوی حقوق زن و مرد” را سر می دهند.
ای طاهره، با اینکه شجاعت تو در نزد بهائیان مثال زدنیست و تمام بهائیان در مقابل مقام تو سر خم می کنند، اما هیچ جایگاهی برای تو در بیت العدل قائل نیستند.
دیدگاهتان را بنویسید